Projects & Onderzoekslijn

Topics on this page:

Onderzoekslijn: Veerkrachtig ontwikkelen in inclusieve pedagogische contexten

Op naar inclusief onderwijs!

Inclusieve omgevingen zijn omgevingen waar je als persoon tot je recht komt, ongeacht je identiteit, achtergrond, motorische/neurologische capaciteiten. Waar je gezien wordt als persoon, met je eigen bagage, unieke perspectieven en waardevolle ervaringen. Waar je zelfvertrouwen en veerkracht ontwikkelt, en uitgenodigd wordt je eigen koers te varen. En waar jouw bijdrage als meerwaarde gezien wordt.

Binnen de onderzoekslijn die ik als Associate Lector coördineer bij het lectoraat Jeugd en Samenleving (Hogeschool Inholland), Veerkrachtig ontwikkelen in inclusieve pedagogische contexten verdiepen we ons in pedagogische omgevingen, waaronder het hoger onderwijs. Hierbij werk ik nauw samen met mijn collega’s van het lectoraat Diversiteitsvraagstukken, waar ik ook aan verbonden ben.

Hoe kunnen we inclusieve pedagogische contexten inrichten, waarin elke jongere tot diens recht komt, en beschikt over voldoende bronnen van veerkracht en deze weet in te zetten om het eigen potentieel te benutten?

Deelvragen waar we momenteel aan werken:

Hoe kunnen we participatie van jongeren/studenten op een inclusieve manier vormgeven?
Hoe kunnen we pedagogische contexten zoals het onderwijs en de jeugdhulpverlening meer afstemmen op de uiteenlopende ervaringen en perspectieven van jongeren en deze inzetten?
Hoe kunnen we de weerstand tegen D&I interventies (Diversiteit & Inclusie) begrijpen en hoe kunnen we hiermee omgaan?
Wat is de waarde van extracurriculaire initiatieven (zoals mentorprojecten) en wat kunnen we hiervan leren met betrekking tot gelijke kansen?

Student als Partner

Student als Partner (SaP) is een manier om het onderwijs inclusiever te maken. SaP kan leiden tot meer zeggenschap (agency), en daarmee tot meer ruimte voor studenten om eigen ambities vorm te geven en eigen perspectieven in te brengen. Een verrijking voor het onderwijs voor elke student.

Echter, dit vereist expliciet aandacht voor diversiteit en inclusie. Hoe maken we SaP toegankelijk voor elke student? Hoe zorgen we ervoor dat elke student hierbij tot diens recht komt? Wanneer SaP gepaard gaat met minder kaders en structuur is het risico dat vooral degenen blijven drijven die al kunnen zwemmen. Studenten die weten hoe het onderwijssysteem werkt. Diegenen die herkennen wat er van hen verwacht wordt, die weten hoe ze hulp moeten vragen. Die weten hoe ze hun behoeften en hun kennis en expertise moeten articuleren zodat ze gehoord en erkend worden. Dat vergroot ongelijkheid.

Welke capaciteiten en mogelijkheden (veerkrachtbronnen) hebben studenten nodig om agency te kunnen pakken? Hoe zorgen we ervoor dat elke student tot diens recht komt?

Student als coach

Ons onderzoek (ism Sarah Uitman en Ruben van Esch) naar het student peercoachingsprogramma Students4Students laat zien dat dit heel waardevol is voor zowel de gecoachte eerstejaars studenten als de ouderejaars coaches. Het draagt bij aan welzijn, binding en veerkracht. (Lees ons rapport hier, en zie de infographic hiernaast).

Het onderzoek van Marette Ebert en Julia Delhaas laat zien dat S4S ook voor de internationale studenten bij Creative Business ook van onschatbare waarde is.

Student als Inhoudelijke Partner

Als studenten actief bijdragen aan de vormgeving van het inhoudelijke curriculum biedt dat extra mogelijkheden voor diversiteit en inclusie.

Dit vraagt dat studenten worden gezien als inhoudelijke partner, die niet als onbeschreven blad en ‘ontvanger’ binnenkomt maar die kennis, ervaringen en perspectieven meebrengt die van meerwaarde zijn in het onderwijs, en waar het onderwijs op voortbouwt en gebruik van maakt.

Voor velen is die nogal een omslag in het denken over onderwijs. Onze inventarisatie StIP (met Senay Cemek, Birol Ona en Machteld de Jong) laat zien dat docenten hier op uiteenlopende manieren naar kijken. Lees in deze infographic onze korte beschrijving, en de reflectievragen voor teams. Zie deze vragen ook rechts.

e-Inclusion

How can we make digital learning inclusive?
And how can we use technology to make education more inclusive?

We strive to make our education accessible and engaging for every student. And for every teacher. Regardless of their background, identity or disability.

The use of digital tools, in blended, hybrid or fully online education, poses specific challenges, but also offers specific opportunities. This calls for course designs that employ analogue and digital learning methods in deliberate ways. This requires knowledge and awareness about how pedagogy, content and technology shape inclusion.

In this international e-inclusion project (appointed as Best Practice by Erasmus+), we developed six concrete guidelines to support teachers to make their online, blended and hybrid courses more inclusive.

Develop awareness on inclusive digital education and practice self-reflection in relation to your own position and role.
Get to know the students and adapt to their needs, including their
digital needs.
Diversify pedagogical practices (delivery methods, learning goals and
assessments), seizing the many opportunities that technology offers.
Diversify content, using the online possibilities to find and access resources outside the mainstream canon (in terms of region, language, format, etc.), involving the input of students to further extend the realm.
Create an inclusive digital learning climate, based on social presence,
dialogue and student agency, and inclusive language, using the digital possibilities
for student participation and co-construction.
Build organizational alliances for encouragement, knowledge, and organizational impact for e-inclusion.

See our project outputs:

Read our Handbook, Poster or Handout
Engage with our e-learning micromodules
Embark on the Awareness Raising journey, or organize an Awareness Raising Workshop [soon online!]
Or set up your own e-inclusion course, using our e-Inclusion Course Design

And:

Watch the recording of our conference, with a project overview and intro by Saran Stewart (University of Connecticut)
Read the interview with me in the Inspiration Article (in Dutch) at the Erasmus+ website
Access the project via the Erasmus+ Results Platform

Many thanks to all my project partners of this Erasmus+ funded project: Tisja Korthals Altes (VU), Mary Tupan-Wenno & Glenpherd Martinus (ECHO), Ivana Stanojev (KIC, Malta), Ewa Domagała-Zyśk (John Paul II Catholic University of Lublin), Inma Rodríguez-Ardura (Universitat Oberta de Catalunya), Kathia Reynders & Bie Nielandt (Universiteit Hasselt)

Identiteitsnetwerken

Identiteitsnetwerken, zoals een Turkse studentenvereniging, maar ook een vrouwenorganisatie of een Pride bedrijfsnetwerk, worden vaak met enig wantrouwen bekeken. ‘Waarom moet dat nou, zo’n netwerk alleen voor vrouwen?’ of ‘Willen jullie niet integreren?’

Ook is er vaak terughoudendheid bij onderwijsinstellingen of gemeenten om doelgroepenbeleid te voeren. Wil je een netwerk of initiatief subsidiëren als dit niet voor iedereen is?

Het belang van identiteitsnetwerken is duidelijk!

Deze netwerken zorgen voor sociaal en professioneel kapitaal. En het gevoel ergens echt bij te horen werkt bekrachtigend. Zulke communities zorgen voor zelfvertrouwen, positieve identiteitsvorming, agency en ambitie. Zo werken identiteitsnetwerken als springplank richting onderwijs, arbeidsmarkt en maatschappij.

Het zou goed zijn als onderwijsinstellingen, gemeenten en bedrijven hun terughoudendheid laten varen en identiteitsnetwerken meer zouden versterken, stimuleren, erkennen en ondersteunen.

Lees meer:

Paper Identiteitsnetwerken als veilige ruimte en springplank
Factsheet, met aanbevelingen voor onderwijsinstellingen, gemeenten, bedrijven en netwerken
Reflectietool met vragen voor netwerken om hun visie en doelstellingen aan te scherpen
De achterliggende scripties van Tigran Melikian ‘Minority Culture of Belonging’ en Rumeysa Unal over Professionele en persoonlijke ontwikkeling
Of luister naar onze podcast ‘Identiteitsnetwerken: segregatie van minderheidsgroepen of springplank voor emancipatie’, met Rumeysa Unal, o.l.v. Pravini Baboeram (ECHO).
Of naar het Spoken Word optreden van Dina Bousbaa

Dit onderzoeksproject is mede gefinancierd door het Kenniscentrum Ongelijkheid. Veel dank aan alle respondenten! En aan mijn inspirerende teamleden: Machteld de Jong, Tjitske Lovert, Rumeysa Unal, Tigran Melikian, Fiona Veraa, Mary Tupan-Wenno. Zie meer hier.

Mixed Classroom Model

The VU Mixed Classroom Educational Model is an educational approach that builds upon differences to enrich the learning experience for all students.

Capitalizing on differences does not mean compromising between different perspectives or merging them into one uniform perspective. Instead, we use the differences and possible tension between perspectives to stimulate critical thinking, develop analytical skills, and generate creative solutions.

The VU Mixed Classroom Educational Model is built on a three-phase process through which students learn how to capitalize on different perspectives, within the classroom.

Strength of the Mixed Classroom model is that it connects a clear vision with strategies and examples of practical learning activities.

Brochure VU Mixed Classroom Model (Ramdas, Slootman, Oudenhoven-van der Zee 2019)
Brochure Mixed Classroom in Blended Education (Ramdas, Das, Slootman 2022)
Hot Moments in Class (Willner Brodsky, Slootman, Das, Ramdas 2021)

See for more information, including a podcast, the VU Mixed Classroom website. For Mixed Classroom Trainings, contact VU Centre for Teaching and Learning. Here you also find the contact details of Siema Ramdas, the VU Mixed Classroom program coordinator.